2- ضمایر اشاره (demonstrative pronouns)
ضمایر اشاره در زبان انگلیسی تا حد زیادی مشابه ضمایر اشاره
در فارسی هستند (این، آن، اینها، آنها). نحوه استفاده از ضمایر اشاره در انگلیسی
تنها در مواردی بسیار محدود با معادلهای فارسی متفاوت است و از این رو میتوان به
سادگی نحوه استفاده درست از این ضمایر در زبان انگلیسی را یاد گرفت.
3- ضمایر غیرشخصی (impersonal pronouns)
ضمایر غیر شخصی در انگلیسی ضمایری هستند که به طور مشخص به
یک فرد یا گروهی از افراد اشاره نمیکنند. این ضمایر بیشتر برای اشاره به یک
موقعیت کلی استفاده میشود. تا حدی مشابه نحوه استفاده از واژه "آدم" در
جمله "آدم نباید اینجا سیگار بکشد." در این جمله آدم به فرد خاصی اشاره
نمیکند و به عنوان فاعل جمله برای نشان دادن یک موقعیت کلی استفاده شده است.
4- ضمایر ملکی (possessive pronouns)
زبان فارسی کلمات مجزای برای ضمایر ملکی ندارد. ما معمولا
از ترکیب ضمیر شخصی به همراه واژه "مال" برای نشان دادن مالکیت استفاده
میکنیم، مثلا "مال من، مال او، مال آنها". در زبان انگلیسی برای نشان
دادن این ارتباط از یک دسته مشخص از ضمایر به عنوان ضمایر ملکی استفاده میشود.
ضمایر ملکی در زبان انگلیسی میتوانند به جای فاعل یا مفعول جمله قرار بگیرند.
5- ضمایر نامعین (indefinite
pronouns)
از ضمایر نامعین در فارسی و انگلیسی برای اشاره به فرد، چیز
یا گروهی از افراد و چیزها استفاده میشود که هویت آنها اهمیتی ندارد اما تعداد و
ویژگیهای آنها مهم است. کلماتی مثل "کسی"، "چیزی"،
"یکی"، "هیچچیز" و ... در زبان فارسی در این دسته قرار میگیرند.
ضمایر نامعین معمولا میتوانند هم نقش فاعل و هم نقش مفعول را در جمله داشته
باشند.
ضمایر مصنوعی در زبان انگلیسی معادل در فارسی ندارند. این
ضمایر در واقع هیچ نقش معنایی در جمله ندارند. در زبان انگلیسی گاهی جمله به فاعل
یا مفعول نیاز ندارد اما جای آن از نظر گرامری در جمله خالی است. در این موارد از
ضمایر مصنوعی برای پرکردن این جایگاه گرامری استفاده میشود. واژه dummy به معنی مانکن هم به همین نقش
اشاره میکند.
