یک دانشمند باستانشناس به اساس تحقیقات خود، نام شهر شیراز را در خط پهلوی (پارسی میانه) روی "گِلمُهرهای دوره ساسانی" شناسایی کرده است. این گِلمُهرها حدود یک قرن پیش از کاوشهای باستانشناسی در قصر ابونصر در شرق شیراز کشف شدهاند و در موزه متروپولیتان نیویورک نگهداری میشوند.
محمدرضا نسب عبداللهی، اظهار کرده است: روی این گِلمُهرهای ساسانی، عبارت "مُغ شیراز" مشاهده میشود.
یک عضو جامعه باستانشناسی ایران در توضیحات بیشتر افزوده است: گِلمُهرهای ساسانی در واقع تکههایی از گِل با اندازهها، ابعاد، و شکلهای مختلف هستند که برای مهر زدن بر روی اسناد و کالاها استفاده میشدهاند.
نسب عبداللهی افزود: این گلمهرها به دلیل پخته شدن، مدت زمان طولانیتری قابل استفاده بودند.
او با اشاره به کشف بیش از ۵۰۰ گلمُهر از قصر ابونصر در شیراز، اعلام کرد: کاوشهای باستانشناسی در قصر ابونصر در سالهای ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۵ میلادی (حدوداً ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۳ شمسی) صورت گرفته است و منجر به کشف این گلمهرها و سایر مواد فرهنگی در این مکان شده است.
او اظهار کرد: تحقیقات باستانشناسی نشان میدهد که قصر ابونصر شیراز از دوران هخامنشیان تا دوره آل مظفر تاریخی را تجربه کرده است و به ویژه دوره ساسانی از جمله دورههای مهم آن بوده است.
این دانشمند همچنین اظهار داشت: مطالعات باستانشناسی اطلاعات گستردهای از ساختارهای اداری، شیوهها و سازمانهای دفاعی قصر ابونصر را فاش میکند.
وی افزود: شواهد باستانشناسی نشان میدهد که شهری که امروزه به عنوان شیراز شناخته میشود، در دوران باستان هم با همین نام وجود داشته و به عنوان یکی از شهرهای مهم ایران باستان شمرده میشده است.